No. 21 Marche des Davidsbundler contre les Philistins - Robert Schumann
"No. 21 Marche des Davidsbundler contre les Philistins" to utwór napisany przez Roberta Schumanna jako część jego cyklu Davidsbündlertänze. Utwór ten jest marszem Davidsbündlerów, czyli grupy artystów walczących z filistrami, czyli konserwatywnymi i ograniczającymi artystyczną twórczość osobami. Kompozycja ta jest napisana w metrum 2/4 i charakteryzuje się dynamicznym tempem oraz intensywnym rytmem. Utwór rozpoczyna się silnymi akcentami, które prowadzą do rozbudowanej melodii, pełnej emocji i dramatyzmu. Schumann wykorzystuje różnorodne techniki kompozytorskie, takie jak kontrapunkt i polifonia, aby stworzyć bogate i złożone brzmienie. "No. 21 Marche des Davidsbundler contre les Philistins" został napisany w tonacji f-moll, co dodaje utworowi ciemnego i dramatycznego charakteru. Melodia jest pełna kontrastów, przechodząc od mocnych i agresywnych fragmentów do delikatnych i refleksyjnych momentów. Utwór ten jest często wykonywany jako solowy utwór fortepianowy, ale był również aranżowany na różne składy instrumentalne. "No. 21 Marche des Davidsbundler contre les Philistins" jest jednym z najbardziej znanych utworów Schumanna i uważany jest za arcydzieło romant.
Robert Schumann
Robert Schumann był niemieckim kompozytorem, pianistą i krytykiem muzycznym, urodzonym 8 czerwca 1810 roku w Zwickau. Jako dziecko wykazywał talent muzyczny i zaczął naukę gry na fortepianie w wieku siedmiu lat. Po ukończeniu szkoły średniej studiował prawo, jednak jego prawdziwą pasją była muzyka. Schumann zyskał uznanie jako kompozytor dzięki swoim dziełom, takim jak "Kreisleriana", "Carnaval" i "Sceny dziecięce". Był jednym z najbardziej wpływowych kompozytorów romantycznych XIX wieku. Jego muzyka cechuje się bogatymi harmoniami, ekspresyjnymi melodiami i wyrafinowaną techniką kompozytorską. Jego największym osiągnięciem było stworzenie cyklu pieśni "Dichterliebe" oraz Koncertu fortepianowego a-moll, które do dziś są uważane za arcydzieła muzyki klasycznej. Schumann był również redaktorem naczelnym czasopisma muzycznego "Neue Zeitschrift für Musik", gdzie promował młodych kompozytorów i krytykował konserwatywną muzykę swojej epoki. Jego życie było jednak naznaczone tragedią i chorobami psychicznymi, które ostatecznie doprowadziły do jego śmierci w 1856 roku. Pomimo tego jego dziedzictwo muzyczne przetrwało wieki i nadal inspiruje kolejne pokolenia muzyków. Robert Schumann jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów niemieckich i jednego z najważniejszych twórców muzyki klasycznej w historii.