13 Pieces for Piano, Op. 76: II. Etude - Jean Sibelius
"13 utworów na fortepian, op. 76: II. Etiuda" to utwór napisany przez fińskiego kompozytora Jean Sibeliusa. Utwór ten jest częścią większej kolekcji utworów fortepianowych, które zostały napisane w latach 1911-1917. Etiuda to krótki utwór, który ma na celu poprawę umiejętności technicznych pianisty. W tej konkretnej kompozycji Sibelius eksperymentuje z różnymi technikami gry na fortepianie, takimi jak legato i staccato. Utwór jest napisany w szybkim tempie i zawiera wiele szybkich zmian tempa i dynamiki. "13 utworów na fortepian, op. 76: II. Etiuda" to doskonały przykład umiejętności kompozytorskich Sibeliusa oraz jego zdolności do tworzenia interesujących i technicznie wymagających utworów fortepianowych.
Jean Sibelius
Jean Sibelius, czyli Johan Julius Christian Sibelius, urodził się 8 grudnia 1865 roku w Hämeenlinna, Fińska. Jego ojciec był lekarzem, a matka pochodziła z rodziny szwedzkojęzycznej. Już w młodym wieku Sibelius zainteresował się muzyką i rozpoczął naukę gry na skrzypcach. Studiował w Helsinkach i Berlinie, gdzie poznał wielu wybitnych kompozytorów swojej epoki. Jego muzyka była silnie inspirowana fińską przyrodą i folklorem. Sibelius jest uznawany za jednego z największych kompozytorów symfonicznych XX wieku. Jego najbardziej znane dzieło to poemat symfoniczny "Finlandia", który stał się symbolem walki narodowej Finów o niepodległość. Inne znaczące kompozycje to Symfonia nr 2 i Valse triste. Sibelius miał ogromny wpływ na muzykę klasyczną, wprowadzając nowe techniki kompozytorskie i eksperymentując z formą i harmonią. Jego prace były cenione zarówno w Finlandii, jak i na całym świecie. Jean Sibelius zmarł 20 września 1957 roku w Järvenpää, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii muzyki klasycznej. Jego dziedzictwo muzyczne nadal inspiruje kolejne pokolenia kompozytorów i wykonawców.