The Planets, Op. 32: VII. Neptune, the Mystic - Gustav Holst
Utwór "Planety, Op. 32: VII. Neptun, Mistyk" skomponowany przez Gustava Holsta jest ostatnią częścią jego słynnego cyklu symfonicznego "Planety". Neptun, rzymski bóg mórz i oceanów, jest tu przedstawiony jako tajemniczy i mistyczny. Muzyka jest pełna spokojnych dźwięków, które nawiązują do głębokości oceanów i niewyobrażalnej przestrzeni kosmosu. Holst używa tu chóru żeńskiego, który śpiewa z dala, dodając jeszcze większego uczucia tajemniczości i nieuchwytności. Utwór kończy się stopniowo gasnącymi dźwiękami, które sprawiają, że słuchacz ma wrażenie, że muzyka odchodzi w nieznane. "Neptun, Mistyk" jest doskonałym zakończeniem tego monumentalnego cyklu, pozostawiając słuchacza z uczuciem zadumy i refleksji nad niepojętymi siłami wszechświata.
Gustav Holst
Gustav Holst urodził się 21 września 1874 roku w Cheltenham w Anglii. Jako młody chłopiec, pokazał talent muzyczny i zaczął studiować muzykę na Royal College of Music w Londynie. Jego nauczycielami byli m.in. Charles Villiers Stanford i Ralph Vaughan Williams. Holst był kompozytorem, dyrygentem i pedagogiem. Jego najbardziej znanym dziełem jest suita orkiestrowa "The Planets", która składa się z siedmiu części inspirowanych planetami Układu Słonecznego. Kompozycja ta uważana jest za jedno z najważniejszych dzieł muzyki XX wieku. Holst był również dyrektorem muzycznym St Paul's Girls' School w Londynie, gdzie napisał wiele utworów chóralnych dla swoich uczennic. Jego muzyka była innowacyjna i często łączyła elementy folkloru angielskiego z nowoczesnymi technikami kompozytorskimi. Gustav Holst miał duży wpływ na muzykę klasyczną, szczególnie poprzez swoją eksperymentację z dźwiękiem i formą. Jego prace inspirowały wielu kompozytorów i nadal są wykonywane na koncertach na całym świecie. Zmarł 25 maja 1934 roku, pozostawiając niezatarte ślady w historii muzyki.