People Are Strange
"People Are Strange" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht in 1967 en is geschreven door Jim Morrison en Robby Krieger. Het nummer heeft een donkere en mysterieuze sfeer en behandelt het gevoel van vervreemding en het idee dat mensen vreemd en onvoorspelbaar kunnen zijn. De compositie van het nummer is opvallend door het gebruik van een orgel en een opvallende gitaarriff. De stem van Jim Morrison draagt bij aan de mysterieuze sfeer van het nummer, terwijl de poëtische teksten de luisteraar meenemen op een reis door de gedachten van de zanger. "People Are Strange" is een van de bekendste nummers van The Doors en wordt vaak beschouwd als een van hun beste nummers. Het nummer is een klassieker uit de jaren 60 en heeft een blijvende invloed gehad op de rockmuziek.
Break on Through (to the Other Side)
'Break on Through (to the Other Side)' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht in 1967 als de openings track van hun debuutalbum. Het nummer heeft een krachtige en energieke sound, met invloeden van rock, blues en psychedelische muziek. Het thema van het nummer draait om het verlangen naar vrijheid en het doorbreken van barrières. De tekst moedigt luisteraars aan om voorbij de beperkingen van het alledaagse leven te breken en hun eigen pad te creëren. De compositie van het nummer is opvallend vanwege de prominente orgel- en gitaarsolo's, evenals de rauwe en expressieve zang van frontman Jim Morrison. Het nummer heeft een snelle tempo en een opzwepende ritme dat luisteraars meteen meeneemt. 'Break on Through (to the Other Side)' is een iconisch nummer van The Doors en wordt vaak beschouwd als een van hun beste werken. Het nummer heeft een blijvende invloed gehad op de rockmuziek en wordt nog steeds regelmatig gedraaid op radiostations en in films en tv-shows.
Light My Fire
'Light My Fire' is een iconisch nummer van de Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer, geschreven door Jim Morrison, Ray Manzarek, Robby Krieger en John Densmore, werd uitgebracht in 1967 als de tweede single van hun debuutalbum. Het nummer heeft een opvallende mix van rock, jazz en psychedelische invloeden. Het begint met een uitgebreide instrumentale introductie, gevolgd door de kenmerkende zang van Jim Morrison. Het refrein, waarin Morrison zingt "Come on baby, light my fire", is een van de meest memorabele momenten van het nummer. De teksten van het nummer gaan over passie, verlangen en het vurige gevoel van liefde. Het nummer wordt vaak geïnterpreteerd als een uitdrukking van seksuele verlangens en bevrijding. 'Light My Fire' werd een enorme hit en wordt beschouwd als een van de grootste rocknummers aller tijden. Het nummer won ook een Grammy Hall of Fame Award en werd opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame's 500 Songs that Shaped Rock and Roll.
Riders on the Storm
'Riders on the Storm' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, uitgebracht in 1971 op hun album L.A. Woman. Het nummer heeft een donkere en mysterieuze sfeer en vertelt het verhaal van een eenzame reiziger die geconfronteerd wordt met de gevaren van de storm. De tekst en de muziek roepen een gevoel van dreiging en onheil op, met de dreigende baslijn en het hypnotiserende keyboardgeluid dat een gevoel van onheilspellendheid creëert. Het nummer is opvallend vanwege de unieke samenstelling van verschillende muziekstijlen, waaronder rock, blues en jazz. De langzame tempo en de atmosferische geluidseffecten dragen bij aan de filmische kwaliteit van het nummer, waardoor het lijkt alsof je meegenomen wordt op een duistere en gevaarlijke reis. 'Riders on the Storm' wordt beschouwd als een van de meesterwerken van The Doors en is een van hun meest iconische nummers. Het nummer is vaak gecoverd en gebruikt in films en televisieshows vanwege zijn tijdloze aantrekkingskracht en zijn unieke combinatie van verschillende muziekstijlen. Het blijft een favoriet onder fans van The Doors en wordt nog steeds regelmatig op de radio gedraaid.
Roadhouse Blues
"Roadhouse Blues" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het is afkomstig van hun album "Morrison Hotel" uit 1970. Het nummer heeft een rauwe en energieke sound, met invloeden van blues en rock. De tekst van het nummer gaat over het leven op de weg en de vrijheid die dit met zich meebrengt. Leadzanger Jim Morrison zingt over het leven in een roadhouse, waar mensen samenkomen om te dansen, drinken en plezier te maken. De compositie van het nummer is dynamisch en krachtig, met sterke gitaarriffs en een opzwepende beat. Het nummer heeft een catchy refrein en een memorabele harmonica solo. "Roadhouse Blues" is een van de bekendste nummers van The Doors en is een klassieker geworden in de rockmuziek. Het nummer wordt vaak gespeeld op live optredens en heeft een blijvende invloed gehad op de muziekscene.
Love Me Two Times
"Love Me Two Times" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht in 1967 en is geschreven door de bandleden Jim Morrison, Robby Krieger, Ray Manzarek en John Densmore. Het nummer heeft een catchy en opzwepend rockgeluid, met een kenmerkende gitaarriff van Krieger. De tekst van het nummer gaat over verlangen en lust, met Morrison die zingt over het willen van zijn geliefde twee keer. De combinatie van de sensuele thema's en de energieke muziek maakt van "Love Me Two Times" een van de meest herkenbare nummers van The Doors. Het nummer is opgenomen in de studioalbum "Strange Days" en is uitgegroeid tot een van de grootste hits van de band. Het wordt vaak beschouwd als een klassieker uit de jaren '60 en wordt nog steeds regelmatig gedraaid op de radio en in films en tv-shows. Met zijn pakkende melodie en opvallende teksten is "Love Me Two Times" een tijdloos nummer dat de erfenis van The Doors als een van de meest invloedrijke bands in de rockgeschiedenis versterkt.
Love Her Madly
"Love Her Madly" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, uitgebracht in 1971 op hun album L.A. Woman. Het nummer heeft een relaxte en catchy melodie, met invloeden van blues en rock. Het thema van het nummer draait om liefde en verlangen, waarbij de zanger smeekt om zijn geliefde te omarmen en lief te hebben, zelfs als ze hem soms gek maakt. De teksten zijn poëtisch en expressief, typisch voor de stijl van The Doors. De compositie van het nummer is eenvoudig maar effectief, met een aanstekelijk gitaarriff en een opvallende orgelpartij. De stem van zanger Jim Morrison komt krachtig naar voren en geeft het nummer een intense en emotionele sfeer. "Love Her Madly" was een van de succesvolle singles van The Doors en bereikte de top 20 van de hitlijsten. Het nummer wordt nog steeds beschouwd als een van hun klassieke hits en wordt vaak beschouwd als een van hun meest toegankelijke nummers.
Touch Me
'Touch Me' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album uit 1968 genaamd "The Soft Parade". Het nummer heeft een opvallende mix van rock, jazz en blues invloeden en is geschreven door gitarist Robby Krieger. Het thema van het nummer draait om verlangen en verleiding, met frontman Jim Morrison die zingt over het verlangen om aangeraakt te worden en de sensuele ervaring van fysiek contact. Het nummer bevat ook een opvallende blazerssectie, wat het een uniek geluid geeft ten opzichte van de andere nummers van de band. 'Touch Me' was een commercieel succes voor The Doors, met een top 10 notering in de Amerikaanse hitlijsten. Het nummer is een van hun meest bekende en populaire nummers en wordt nog steeds regelmatig gedraaid op de radio. Het is een klassieker uit de jaren 60 die de unieke stijl en sound van The Doors perfect weerspiegelt.
The End
'The End' is een 11 minuten durend nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer wordt gekenmerkt door zijn duistere en sinistere sfeer en bevat poëtische en vaak cryptische teksten die zijn geschreven door zanger Jim Morrison. Het nummer begint met een langzame en dreigende intro, waarna het overgaat in een opzwepende en intense rocksectie. De muziek wordt aangevuld met Morrison's karakteristieke stemgeluid en expressieve voordracht. Het nummer behandelt thema's als dood, verlies en afscheid, en wordt vaak geïnterpreteerd als een reflectie op het einde van een relatie of zelfs het einde van het leven zelf. 'The End' wordt beschouwd als een van de meest iconische nummers van The Doors en heeft een blijvende invloed gehad op de rockmuziek. Het nummer is vaak gebruikt in films en televisieprogramma's vanwege zijn intense en dramatische sfeer. Met zijn gelaagde composities en diepgaande teksten blijft 'The End' een tijdloos en betoverend nummer dat de luisteraar blijft fascineren.
Hello, I Love You
'Hello, I Love You' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht in 1968 als de tweede single van hun album 'Waiting for the Sun'. Het nummer heeft een opgewekt en catchy deuntje, met een aanstekelijke gitaarriff en een energieke zang van frontman Jim Morrison. Het nummer gaat over een man die verliefd wordt op een vrouw die hij op straat ziet, en die hij begroet met de woorden "Hello, I love you, won't you tell me your name?". De compositie van het nummer is typisch voor The Doors, met hun kenmerkende mix van rock, blues en psychedelische invloeden. Het nummer is een van hun meest populaire hits en wordt nog steeds regelmatig gedraaid op de radio. Een interessant feit over het nummer is dat het controversieel was vanwege de gelijkenis met het nummer 'All Day and All of the Night' van The Kinks. Ondanks deze kritiek werd het nummer een grote hit en is het uitgegroeid tot een klassieker in het repertoire van The Doors.
The Crystal Ship
"The Crystal Ship" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een dromerige sfeer en gaat over een relatie die voorbij is en de pijn van het verlies die achterblijft. De tekst bevat poëtische en symbolische elementen, zoals de "crystal ship" die symbool staat voor het verleden en de herinneringen aan een geliefde. De compositie van het nummer is vrij eenvoudig, met een rustige melodie en subtiele instrumentatie. De stem van zanger Jim Morrison staat centraal en draagt bij aan de melancholische sfeer van het nummer. De begeleidende muziek bestaat voornamelijk uit gitaar, bas en drums, met af en toe wat subtiele toevoegingen zoals orgel en keyboard. Een opvallend feit over "The Crystal Ship" is dat het nummer nooit als single is uitgebracht, maar desondanks een van de bekendere nummers van The Doors is geworden. Het is een van de vele tijdloze klassiekers van de band die hun unieke mix van rock, blues en psychedelica belichamen.
Soul Kitchen
'Soul Kitchen' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een energieke en opzwepende sfeer, met sterke bluesinvloeden en een herkenbare orgelriff van Ray Manzarek. De tekst van het nummer lijkt te gaan over een plek genaamd Soul Kitchen, waar de hoofdpersoon naartoe gaat om troost te vinden en te ontsnappen aan de problemen van het dagelijks leven. De zang van Jim Morrison is rauw en krachtig, waardoor de luisteraar echt het gevoel krijgt dat hij zich in deze mysterieuze keuken bevindt. De compositie van het nummer is dynamisch en meeslepend, met sterke ritmesecties en gitaarriffs die de luisteraar meenemen op een muzikale reis. Het nummer is een perfect voorbeeld van de unieke sound van The Doors, die psychedelische rock combineert met blues en jazzinvloeden. 'Soul Kitchen' is een van de meest iconische nummers van The Doors en blijft een favoriet onder fans en critici. Het nummer staat bekend om zijn tijdloze sound en betoverende sfeer, die nog steeds mensen over de hele wereld weet te raken.
L.A. Woman
'L.A. Woman' is een iconisch nummer van de Amerikaanse band The Doors, dat werd uitgebracht in 1971. Het nummer is een eerbetoon aan Los Angeles en de levendige sfeer van de stad. De tekst beschrijft de donkere kant van LA, met verwijzingen naar de straten, de mensen en de cultuur. De compositie van het nummer is opvallend door de mix van rock, blues en jazz invloeden. De kenmerkende gitaarriffs en de krachtige zang van Jim Morrison zorgen voor een meeslepende en energieke sfeer. Het nummer heeft een rauwe en authentieke sound die typerend is voor de muziek van The Doors. 'L.A. Woman' is een van de bekendste nummers van de band en wordt nog steeds veel gedraaid op radiozenders en in films en tv-shows. Het nummer is een klassieker in de rockmuziek en heeft een blijvende invloed gehad op generaties van muziekliefhebbers. Met zijn pakkende melodie en krachtige teksten blijft 'L.A. Woman' een tijdloos nummer dat de essentie van Los Angeles weet vast te leggen.
Peace Frog
"Peace Frog" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, uitgebracht in 1970 op hun album "Morrison Hotel". Het nummer begint met een krachtige en energieke intro, gevolgd door de karakteristieke stem van zanger Jim Morrison die de luisteraar meeneemt op een reis door zijn lyrische en poëtische teksten. Het thema van het nummer draait om de turbulente sociale en politieke omstandigheden van de late jaren 60 en vroege jaren 70, met verwijzingen naar rebellie, revolutie en de zoektocht naar vrede. De tekst spreekt over de opkomst van de countercultuur en de strijd voor gelijkheid en vrijheid. De compositie van het nummer is dynamisch en ritmisch, met sterke gitaar- en orgelriffs die een rauwe en energieke sfeer creëren. De drums en bas vormen een stevige basis voor de muziek, terwijl Morrison's kenmerkende vocalen het geheel compleet maken. "Peace Frog" is een van de meest herkenbare en geliefde nummers van The Doors, en staat bekend om zijn krachtige boodschap en meeslepende muziek. Het nummer blijft een tijdloos en invloedrijk stuk muziek dat nog steeds relevant is in de hedendaagse samenleving.
Strange Days
"Strange Days" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun gelijknamige album uit 1967. Het nummer heeft een duistere en mysterieuze sfeer, die perfect past bij de psychedelische rock van de jaren 60. De tekst van het nummer verkent thema's van vervreemding en desoriëntatie, met frontman Jim Morrison die zingt over de vreemde en verontrustende wereld waarin hij zich bevindt. De compositie van het nummer is complex en gelaagd, met een intrigerende mix van instrumenten zoals keyboards, gitaren en percussie. Het gebruik van de elektrische orgel en de karakteristieke stem van Morrison dragen bij aan de unieke sound van het nummer. "Strange Days" is een van de meest iconische nummers van The Doors en wordt vaak beschouwd als een klassieker in de rockmuziek. Het nummer heeft een blijvende invloed gehad op latere generaties muzikanten en blijft geliefd bij fans over de hele wereld.
Back Door Man
"Back Door Man" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is geschreven door Willie Dixon en oorspronkelijk uitgevoerd door Howlin' Wolf. Het nummer is opgenomen voor het debuutalbum van The Doors uit 1967. De tekst van het nummer gaat over een man die stiekem via de achterdeur het huis van zijn geliefde binnenkomt, omdat hij niet via de voordeur kan komen. Het nummer heeft een rauwe en sensuele sfeer, die perfect past bij de bluesy rockstijl van de band. De compositie van het nummer is gebaseerd op een funky baslijn, krachtige drums en het karakteristieke orgelgeluid van Ray Manzarek. De zang van Jim Morrison is krachtig en expressief, en draagt bij aan de mysterieuze sfeer van het nummer. "Back Door Man" is een van de meest iconische nummers van The Doors en heeft een blijvende invloed gehad op de rockmuziek. Het nummer is een klassieker geworden en wordt nog steeds regelmatig gedraaid op radiostations over de hele wereld.
Twentieth Century Fox
'Twentieth Century Fox' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht in 1967 op hun debuutalbum. Het nummer heeft een opwindende en energieke sfeer, met een catchy gitaarriff en een krachtige zang van Jim Morrison. Het nummer gaat over een verleidelijke vrouw die de aandacht trekt van de verteller. De tekst bevat suggestieve en poëtische beelden die typisch zijn voor de teksten van The Doors. De compositie van het nummer is dynamisch en meeslepend, met sterke ritmesecties en melodische gitaarpartijen. Het nummer is een goed voorbeeld van de unieke sound van The Doors, die elementen van rock, blues en psychedelische muziek combineert. 'Twentieth Century Fox' is een van de bekendste nummers van The Doors en wordt nog steeds vaak gedraaid op de radio. Het nummer is een klassieker uit de jaren 60 en heeft een blijvende invloed gehad op de rockmuziek.
Love Street
"Love Street" is een nummer van de legendarische rockband The Doors, afkomstig van hun album Waiting for the Sun uit 1968. Het nummer heeft een dromerige en melodieuze sfeer, met een mix van psychedelische rock en poëtische teksten. De tekst van het nummer gaat over een straat genaamd Love Street, waar de zanger woont met zijn geliefde. Het beschrijft hun leven samen in een idyllische omgeving, vol liefde en geluk. De zang van Jim Morrison wordt ondersteund door het kenmerkende orgelgeluid van Ray Manzarek, wat bijdraagt aan de dromerige en hypnotiserende sfeer van het nummer. "Love Street" is een van de meer introspectieve nummers van The Doors, waarbij de focus ligt op de persoonlijke relaties en emoties van de zanger. Het nummer is een favoriet onder fans van de band vanwege de poëtische teksten en de unieke muzikale arrangementen. Al met al is "Love Street" een tijdloos nummer dat de kenmerkende sound en stijl van The Doors perfect weerspiegelt. Het blijft een van de meest geliefde nummers uit hun uitgebreide repertoire en wordt nog steeds vaak beluisterd door fans over de hele wereld.
When the Music's Over
'When the Music's Over' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer verscheen op hun album uit 1967 genaamd "Strange Days". Het nummer heeft een duur van meer dan elf minuten en wordt beschouwd als een van de meest epische en invloedrijke nummers van de band. Het nummer heeft een onheilspellende sfeer en bevat poëtische en filosofische teksten, geschreven door zanger Jim Morrison. Het nummer verkent thema's als vrijheid, rebellie en de zoektocht naar waarheid. De opbouw van het nummer is dynamisch en intens, met uitgebreide instrumentale secties en krachtige vocale uithalen van Morrison. 'When the Music's Over' bevat ook een legendarische live-uitvoering van de band tijdens het Isle of Wight Festival in 1970, waar Morrison een gedenkwaardige improvisatie uitvoerde tijdens het nummer. Al met al is 'When the Music's Over' een tijdloos en meeslepend nummer dat de luisteraar meeneemt op een reis vol emotie en introspectie. Het nummer is een hoogtepunt in de carrière van The Doors en blijft een favoriet onder fans en critici.
Moonlight Drive
"Moonlight Drive" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een dromerige sfeer en vertelt het verhaal van een nachtelijke autorit onder de maanverlichte hemel. De zanger, Jim Morrison, roept beelden op van een mysterieuze en sensuele ervaring tijdens deze rit. De compositie van het nummer is kenmerkend voor The Doors, met een hypnotiserende gitaarlijn van Robby Krieger en de karakteristieke stem van Morrison die de luisteraar meeneemt op een reis door de nacht. De instrumentatie is subtiel en atmosferisch, waardoor een intieme en bedwelmende sfeer ontstaat. "Moonlight Drive" is een van de bekendste nummers van The Doors en wordt vaak geassocieerd met hun karakteristieke mix van psychedelische rock en poëtische teksten. Het nummer is een tijdloos meesterwerk dat de luisteraar meeneemt naar een andere wereld, waar de grens tussen realiteit en droom vervaagt.
Alabama Song (Whisky Bar)
"Alabama Song (Whisky Bar)" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, oorspronkelijk geschreven door de Duitse componist Kurt Weill voor de opera "Mahagonny-Songspiel". Het nummer werd later gecoverd door The Doors en verscheen op hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een donkere en mysterieuze sfeer, met de kenmerkende stem van zanger Jim Morrison die de luisteraar meesleept in een verhaal over verlangen en escapisme. De tekst van het nummer verwijst naar de drang naar vrijheid en avontuur, en de behoefte om te ontsnappen aan de alledaagse realiteit. De compositie van het nummer is uniek en intrigerend, met een mix van rock, blues en cabaretinvloeden. De hypnotiserende melodie wordt ondersteund door een dreigend orgel en de kenmerkende gitaarsound van Robby Krieger. "Alabama Song (Whisky Bar)" is een van de meest iconische nummers van The Doors en staat bekend om zijn onconventionele structuur en meeslepende sfeer. Het nummer is een tijdloos meesterwerk dat nog steeds wordt gewaardeerd door fans van over de hele wereld.
Five to One
'Five to One' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album 'Waiting for the Sun' uit 1968. Het nummer heeft een rauwe en agressieve toon, met een krachtige gitaarriff en hypnotiserende orgelklanken. De tekst van het nummer gaat over rebellie en revolutie, met frontman Jim Morrison die zingt over de veranderende sociale en politieke klimaat van die tijd. Het refrein "Five to one, baby, one in five, no one here gets out alive" wordt herhaald en benadrukt de urgentie en spanning van de boodschap. Het nummer is een van de meest opvallende en krachtige nummers van The Doors, en wordt vaak gezien als een van hun beste werken.
End of the Night
"End of the Night" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een dromerige en mysterieuze sfeer, die wordt versterkt door de hypnotiserende stem van zanger Jim Morrison en de bedwelmende muziek van de band. De tekst van het nummer lijkt te gaan over een einde van een nacht, waarin de protagonist reflecteert op zijn ervaringen en emoties. De muziek is langzaam en atmosferisch, met een repetitief patroon dat een gevoel van trance en contemplatie oproept. "End of the Night" is een van de meer introspectieve nummers van The Doors, en het weerspiegelt perfect de duistere en poëtische kant van hun muziek. Het nummer is een meeslepende en hypnotiserende luisterervaring die de luisteraar meeneemt op een reis door de donkere en mysterieuze wereld van The Doors.
Take It as It Comes
'Take It as It Comes' is een nummer van de legendarische rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een sterke bluesy en psychedelische sound die typerend is voor de muziek van de band. De tekst van het nummer gaat over het accepteren van het leven zoals het komt en het loslaten van zorgen en angsten. De hypnotiserende stem van zanger Jim Morrison en het kenmerkende orgelspel van Ray Manzarek dragen bij aan de mysterieuze sfeer van het nummer. 'Take It as It Comes' is een van de vele tijdloze klassiekers van The Doors en blijft tot op de dag van vandaag geliefd bij fans over de hele wereld.
I Looked at You
'I Looked at You' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht op hun debuutalbum uit 1967. Het nummer heeft een vrolijke en opgewekte sfeer, met een pakkende melodie en energieke gitaarriffs. De tekst van het nummer gaat over het moment dat de zanger voor het eerst naar zijn geliefde kijkt en zich realiseert hoeveel hij van haar houdt. Het nummer is een ode aan de kracht van liefde en de impact die het kan hebben op iemands leven. De compositie van het nummer is typisch voor The Doors, met de karakteristieke orgelsound van Ray Manzarek en de rauwe zang van Jim Morrison. Het nummer heeft een aanstekelijke beat die je meteen mee doet wiegen. 'I Looked at You' is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar het is zeker een van hun pareltjes. Het nummer laat zien dat de band niet alleen bekend stond om hun psychedelische en duistere nummers, maar ook in staat was om lichte en vrolijke muziek te maken. Het is een nummer dat je meteen in een goede bui brengt en je laat genieten van de simpele maar krachtige boodschap van liefde.
Blue Sunday
"Blue Sunday" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album "Morrison Hotel" uit 1970. Het nummer heeft een rustige en melancholische sfeer, met een akoestische gitaar en subtiele percussie. De tekst van het nummer beschrijft een gevoel van eenzaamheid en verlies, en roept een nostalgische sfeer op. Jim Morrison's zang is intiem en emotioneel, waardoor de luisteraar zich kan identificeren met de pijn en melacholie die in het nummer worden uitgedrukt. "Blue Sunday" is een van de meer ingetogen nummers van The Doors, in tegenstelling tot hun meer psychedelische en rock-georiënteerde nummers. Het nummer laat zien dat de band ook in staat was om subtiele en emotionele muziek te maken, die diep raakt en de luisteraar in zijn ziel raakt.
Waiting for the Sun
'Waiting for the Sun' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is afkomstig van hun album met dezelfde naam, uitgebracht in 1968. Het nummer heeft een dromerige en hypnotiserende sfeer, met een mix van psychedelische en bluesinvloeden. De tekst van het nummer lijkt te gaan over verlangen, wachten en hoop. Het roept beelden op van een persoon die geduldig wacht op de zon om op te komen en het licht te brengen. De zang van Jim Morrison is krachtig en emotioneel, en wordt ondersteund door het kenmerkende orgelgeluid van Ray Manzarek. De compositie van het nummer is meeslepend en meeslepend, met lange instrumentale passages en een repetitief refrein dat blijft hangen. 'Waiting for the Sun' is een van de meer ingetogen nummers van The Doors, maar het heeft nog steeds de rauwe energie en mystiek die de band zo uniek maken. Al met al is 'Waiting for the Sun' een tijdloos nummer dat de luisteraar meeneemt op een reis van verlangen en hoop. Het is een van de vele klassiekers van The Doors en blijft een favoriet onder fans van de band en liefhebbers van rockmuziek in het algemeen.
The Unknown Soldier
"The Unknown Soldier" is een nummer van de legendarische rockband The Doors, afkomstig van hun album uit 1968 'Waiting for the Sun'. Het nummer is een protestlied tegen de oorlog en de manier waarop soldaten worden behandeld als anonieme helden. Het vertelt het verhaal van een soldaat die zijn leven op het slagveld verliest en wiens identiteit nooit bekend zal worden. De compositie van het nummer is intrigerend met zijn hypnotiserende ritmes en duistere sfeer. De teksten van zanger Jim Morrison zijn poëtisch en krachtig, en worden ondersteund door het kenmerkende orgelspel van Ray Manzarek en de rauwe gitaar van Robby Krieger. Een opvallend feit over "The Unknown Soldier" is dat het nummer bij de release werd gecensureerd vanwege de controversiële teksten en de kritiek op de oorlog. De band moest zelfs een alternatieve versie opnemen om aan de eisen van de platenmaatschappij te voldoen. Ondanks deze tegenstand werd het nummer een van de meest geliefde en invloedrijke nummers van The Doors.
Spanish Caravan
'Spanish Caravan' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album uit 1968 genaamd "Waiting for the Sun". Het nummer is geïnspireerd op de traditionele Spaanse muziek en heeft een exotisch en mysterieus gevoel. De tekst vertelt het verhaal van een reis door een betoverende Spaanse stad, met beelden van flamenco dansers en gitaarmuziek. Het nummer begint met een prachtige flamenco gitaarintro, gespeeld door gitarist Robby Krieger, die de luisteraar meteen meeneemt naar de zonnige straten van Spanje. Zanger Jim Morrison zingt met zijn karakteristieke stem over de ervaring van het verkennen van de stad en de ontmoeting met intrigerende personages. 'Spanish Caravan' is een van de meest experimentele nummers van The Doors, met zijn unieke mix van rockmuziek en Spaanse invloeden. Het nummer laat zien hoe de band grenzen verlegde en verschillende muziekstijlen combineerde om een uniek geluid te creëren. Met zijn hypnotiserende melodie en poëtische teksten is 'Spanish Caravan' een tijdloos nummer dat de luisteraar meeneemt op een muzikale reis door de straten van Spanje.
You're Lost Little Girl
'You're Lost Little Girl' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is geschreven door gitarist Robby Krieger en is te vinden op hun debuutalbum uit 1967. Het thema van het nummer draait om een verloren meisje dat op zoek is naar haar weg in de wereld. De donkere en mysterieuze sfeer van het nummer wordt versterkt door de hypnotiserende zang van Jim Morrison en de dreigende gitaarriffs van Krieger. De compositie van het nummer is vrij minimalistisch, met een repetitieve baslijn en een langzame, slepende beat. Dit draagt bij aan de hypnotiserende en dreigende sfeer van het nummer. 'You're Lost Little Girl' is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar wordt nog steeds gezien als een van hun beste en meest intrigerende nummers. Het nummer is een goed voorbeeld van de donkere en mysterieuze kant van de band, die hen tot een van de meest invloedrijke bands van de jaren '60 heeft gemaakt.
My Eyes Have Seen You
'My Eyes Have Seen You' is een nummer van de legendarische rockband The Doors. Het nummer is afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het thema van het nummer draait om het idee van het zien van dingen die niet gezien mogen worden, en het verkennen van verboden werelden. De compositie van het nummer is typisch voor The Doors, met een hypnotiserende groove en de kenmerkende stem van zanger Jim Morrison. De instrumentatie bestaat uit een repetitieve gitaarriff, een dreigende baslijn en een pulserende drumbeat. Een opvallend feit over 'My Eyes Have Seen You' is dat het nummer nooit als single is uitgebracht, maar toch een cultklassieker is geworden onder fans van The Doors. Het nummer wordt vaak geprezen om zijn mysterieuze sfeer en intrigerende teksten. Het is een essentieel onderdeel van het rijke oeuvre van The Doors en blijft tot op de dag van vandaag geliefd bij luisteraars over de hele wereld.
Alabama Song
'Alabama Song' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer is oorspronkelijk geschreven door de Duitse toneelschrijver Bertolt Brecht en componist Kurt Weill voor hun opera "Mahagonny-Songspiel" uit 1927. Het nummer heeft een donkere en mysterieuze sfeer, met een repetitieve melodie en hypnotiserende instrumentatie. De tekst van het nummer vertelt het verhaal van een vrouw die haar geliefde verlaat om naar Alabama te gaan, waar ze hoopt op een beter leven. Het nummer roept gevoelens van verlangen, eenzaamheid en vervreemding op. 'Alabama Song' is een van de meest bekende nummers van The Doors en wordt vaak beschouwd als een van hun beste nummers. Het nummer is een opvallende mix van rockmuziek en cabaretstijl, wat het een uniek en gedenkwaardig nummer maakt. Met zijn duistere thema's en meeslepende muzikale arrangement is 'Alabama Song' een tijdloos nummer dat nog steeds veel indruk maakt op luisteraars.
Indian Summer
"Indian Summer" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer werd uitgebracht in 1970 op het album "Morrison Hotel". Het nummer heeft een rustige en dromerige sfeer en bevat een mix van akoestische gitaar, zachte drums en subtiele percussie. De tekst van het nummer gaat over de overgang van de zomer naar de herfst en de melancholie die dit met zich meebrengt. Het nummer wordt gekenmerkt door de poëtische en introspectieve teksten van zanger Jim Morrison. "Indian Summer" is een van de meer ingetogen nummers van The Doors, maar blijft desondanks een favoriet onder fans van de band.
The Changeling
'The Changeling' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album uit 1971 genaamd 'L.A. Woman'. Het nummer begint met een krachtige en aanstekelijke gitaarriff, gevolgd door de karakteristieke stem van zanger Jim Morrison. Het thema van het nummer draait om verandering en transformatie, wat wordt weerspiegeld in de duistere en mysterieuze sfeer van de muziek. De tekst lijkt te gaan over een persoon die worstelt met zijn identiteit en probeert te ontsnappen aan zijn verleden. De compositie van het nummer is opvallend vanwege de sterke ritmische drive en de energieke uitvoering van de bandleden. Het nummer bevat ook een aantal geïmproviseerde instrumentale passages, die de spontaniteit en creativiteit van de band benadrukken. 'The Changeling' staat bekend als een van de krachtigste en meest dynamische nummers van The Doors, en wordt nog steeds beschouwd als een klassieker binnen het rockgenre. Het is een must-hear voor fans van de band en liefhebbers van rockmuziek in het algemeen.
Been Down So Long
'Been Down So Long' is een nummer dat werd uitgebracht door de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is afkomstig van hun album "L.A. Woman" uit 1971. Het thema van het nummer draait om gevoelens van verlies, pijn en moeilijkheden. De tekst spreekt over iemand die door een moeilijke periode gaat en zich afvraagt of er ooit een einde zal komen aan zijn lijden. De compositie van het nummer is typerend voor de kenmerkende sound van The Doors, met hypnotiserende gitaarriffs en de karakteristieke stem van zanger Jim Morrison. Het nummer heeft ook een donkere en mysterieuze sfeer, die wordt versterkt door de orgelklanken en ritmische drums. Een opvallend feit over 'Been Down So Long' is dat het nummer niet werd uitgebracht als single, maar toch een van de bekendere nummers van The Doors is geworden. Het wordt vaak beschouwd als een van de hoogtepunten van het album "L.A. Woman" en als een van de beste nummers uit de carrière van de band.
Cars Hiss by My Window
'Cars Hiss by My Window' is een nummer van de legendarische rockband The Doors. Het nummer is te vinden op hun album "L.A. Woman" uit 1971. Het nummer heeft een bluesy en soulvolle sfeer met een donkere en mysterieuze toon. Het nummer gaat over een persoon die zich gevangen voelt in zijn eigen gedachten en emoties, terwijl hij de geluiden van voorbijrijdende auto's hoort. De zanger Jim Morrison zingt over een gevoel van eenzaamheid en verlangen naar vrijheid. De compositie van het nummer is langzaam en bedwelmend, met een repetitieve gitaarriff en hypnotiserende drums. Het nummer bouwt langzaam op naar een intens crescendo, waarbij Morrison's rauwe en emotionele stem centraal staat. Een opvallend feit over dit nummer is dat het werd opgenomen in één take, wat bijdroeg aan de rauwe en spontane sfeer van het nummer. 'Cars Hiss by My Window' is een iconisch nummer van The Doors dat de luisteraars meeneemt op een emotionele reis door de duistere en complexe gevoelens van de menselijke geest.
Unhappy Girl
"Unhappy Girl" is een nummer van de legendarische rockband The Doors, afkomstig van hun debuutalbum uit 1967. Het nummer wordt gekenmerkt door de donkere en melancholische sfeer die wordt gecreëerd door de dreigende orgelklanken van Ray Manzarek en de introspectieve teksten van zanger Jim Morrison. Het thema van het nummer draait om een meisje dat ongelukkig is en worstelt met haar emoties. De tekst beschrijft haar innerlijke strijd en haar verlangen naar geluk en vrede. Morrison's intense vocalen dragen bij aan de emotionele lading van het nummer en zorgen voor een beklemmende sfeer. De compositie van het nummer is vrij eenvoudig maar effectief, met repetitieve akkoorden en een langzame, slepende melodie die de luisteraar meesleept in de emotionele wereld van het meisje. Het orgelspel van Manzarek voegt een extra laag van duisternis toe aan het nummer en versterkt het gevoel van onbehagen. "Unhappy Girl" is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar het is zeker een van hun meest indringende en emotionele tracks. Het nummer laat zien dat de band niet alleen bekend stond om hun hits, maar ook om hun diepgaande en introspectieve muziek die de luisteraar raakt op een dieper niveau.
Queen of the Highway
"Queen of the Highway" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is opgenomen voor hun album "Morrison Hotel" uit 1970. Het nummer heeft een energieke en opzwepende sfeer, met sterke gitaarriffs en een meeslepende ritme. Het thema van het nummer draait om een mysterieuze vrouw die de koningin van de snelweg wordt genoemd. De tekst beschrijft haar als een vrije geest die de open weg verkent en geen zorgen heeft over de wereld om haar heen. De zang van Jim Morrison is krachtig en vol emotie, waardoor het nummer een opvallende en gedenkwaardige indruk achterlaat. "Queen of the Highway" is een van de meest opvallende tracks op het album "Morrison Hotel" en wordt vaak geprezen om zijn unieke sound en energieke uitvoering. Het nummer is een klassieker uit de jaren '70 en blijft geliefd bij fans van The Doors over de hele wereld.
Hyacinth House
"Hyacinth House" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album "L.A. Woman" uit 1971. Het nummer heeft een dromerige en melancholische sfeer, met poëtische teksten die een gevoel van verlies en verlangen uitdrukken. De compositie van het nummer is vrij eenvoudig, met een langzame en hypnotiserende melodie die wordt ondersteund door subtiele gitaar- en orgelpartijen. De stem van zanger Jim Morrison klinkt intens en emotioneel, waardoor de luisteraar wordt meegenomen op een emotionele reis. "Hyacinth House" verwijst naar een denkbeeldige plek waar de hoofdpersoon zich veilig en gelukkig voelt, weg van de chaos en pijn van de buitenwereld. Het nummer is doordrenkt met symboliek en mystiek, en roept een gevoel van nostalgie op naar een verloren paradijs. Een opvallend feit over dit nummer is dat het werd opgenomen in de legendarische Elektra Sound Studios in Los Angeles, waar The Doors hun iconische geluid hebben ontwikkeld. "Hyacinth House" is een van de vele tijdloze nummers van The Doors die nog steeds worden gewaardeerd door fans over de hele wereld.
You Make Me Real
'You Make Me Real' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album L.A. Woman uit 1971. Het nummer heeft een funky en energieke sfeer, met een opzwepende ritmesectie en snijdende gitaarlicks. De tekst van het nummer lijkt te gaan over verlangen en passie, met frontman Jim Morrison die zingt over de kracht die zijn geliefde op hem heeft. Het nummer heeft een rauwe en intense sound, die typerend is voor de latere periode van The Doors. 'You Make Me Real' is een van de vele klassiekers van de band en wordt nog steeds vaak gedraaid op de radio en live-optredens.
I Can't See Your Face in My Mind
'I Can't See Your Face in My Mind' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is afkomstig van hun tweede album, getiteld "Strange Days", uitgebracht in 1967. Het nummer heeft een intense en mysterieuze sfeer, die typerend is voor de muziek van The Doors. De tekst gaat over het verlies van een geliefde en de pijn van het niet meer kunnen herinneren van hun gezicht. De zanger, Jim Morrison, brengt de emotionele boodschap van het nummer op indrukwekkende wijze over met zijn karakteristieke stem. De compositie van het nummer is meeslepend en hypnotiserend, met dreigende gitaarriffs en een donkere baslijn. Het gebruik van orgel en keyboard voegt een extra laag toe aan de muziek, waardoor de luisteraar wordt meegevoerd in de emotionele intensiteit van het nummer. 'I Can't See Your Face in My Mind' is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar het is zeker een van hun meest intrigerende en meeslepende nummers. Het laat zien dat de band niet alleen bekend stond om hun hits, maar ook om hun diepgaande en emotionele muziek.
Not to Touch the Earth
"Not to Touch the Earth" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer maakt deel uit van hun album "Waiting for the Sun" uit 1968. Het nummer heeft een duistere en mysterieuze sfeer, met hypnotiserende instrumentatie en poëtische teksten. Het thema van het nummer lijkt te gaan over verboden verleidingen en het gevaar van het betreden van onbekende gebieden. De compositie van het nummer is complex en gelaagd, met een opzwepend ritme en intrigerende melodieën. De vocalen van zanger Jim Morrison zijn rauw en krachtig, en dragen bij aan de intense sfeer van het nummer. Een opvallend feit is dat het nummer oorspronkelijk deel uitmaakte van een langere spoken word-poëzieperformance genaamd "The Celebration of the Lizard", maar uiteindelijk als op zichzelf staand nummer werd uitgebracht. Al met al is "Not to Touch the Earth" een intrigerend en meeslepend nummer dat de luisteraar meeneemt op een duistere en fascinerende reis. Het is een van de vele klassiekers van The Doors die nog steeds geliefd en bewonderd worden door fans over de hele wereld.
The Spy
"The Spy" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, uitgebracht op hun album "Morrison Hotel" uit 1970. Het nummer heeft een mysterieuze en duistere sfeer, met teksten over een spion die probeert geheimen te ontrafelen. De compositie van het nummer is complex en gelaagd, met hypnotiserende gitaarriffs en een dreigende orgelmelodie. Het nummer bevat ook een opvallende saxofoon solo die bijdraagt aan de sinistere sfeer. "The Spy" is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar wordt vaak geprezen vanwege zijn unieke geluid en intrigerende thema.
Horse Latitudes
'Horse Latitudes' is een instrumentaal nummer van de legendarische rockband The Doors, afkomstig van hun album 'Strange Days' uit 1967. Het nummer is opvallend door zijn experimentele geluid en duistere sfeer. De titel verwijst naar de gebieden rond de evenaar waar schepen soms vast komen te zitten door een gebrek aan wind. De compositie van het nummer is langzaam en dreigend, met hypnotiserende drums en spookachtige keyboardklanken. De muziek roept een gevoel van desolaatheid en verlorenheid op, passend bij het thema van schepen die vastzitten in de dode zones van de oceaan. 'Horse Latitudes' is een van de meer experimentele nummers van The Doors en laat zien hoe de band grenzen durfde te verleggen en te experimenteren met verschillende muzikale stijlen. Het nummer is een intrigerende toevoeging aan het oeuvre van de band en blijft tot op de dag van vandaag een favoriet onder fans van psychedelische rockmuziek.
Ship of Fools
"Ship of Fools" is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer is te vinden op hun album "Morrison Hotel" uit 1970. Het thema van het nummer draait om de mensheid die op een dwaalspoor is geraakt en zichzelf vernietigt. De tekst bevat poëtische en filosofische elementen die typerend zijn voor de band. Het nummer begint met een krachtige gitaarriff en een dreigende sfeer die langzaam opbouwt naar een intens crescendo. De zang van Jim Morrison is rauw en emotioneel, en draagt bij aan de duistere en hypnotiserende sfeer van het nummer. "Ship of Fools" is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar wordt door fans en critici vaak geprezen om zijn complexe compositie en diepgaande teksten. Het nummer laat de band op hun meest experimentele en artistieke zien, en is een must-hear voor liefhebbers van psychedelische rockmuziek.
Crawling King Snake
'Crawling King Snake' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, dat verscheen op hun album "L.A. Woman" uit 1971. Het nummer is een bluesnummer dat oorspronkelijk werd geschreven en uitgevoerd door de legendarische bluesmuzikant Big Joe Williams. De tekst van het nummer draait om een slang die kruipt en verleiding en verlangen symboliseert. De rauwe vocalen van zanger Jim Morrison voegen een sensuele en hypnotiserende sfeer toe aan het nummer, waardoor het een onmiskenbaar bluesy gevoel krijgt. De compositie van het nummer is eenvoudig maar krachtig, met repetitieve gitaarakkoorden en een slepend ritme dat de luisteraar meeneemt op een hypnotiserende reis. Het nummer bevat ook een karakteristieke slidegitaarpartij van gitarist Robby Krieger, die de bluesy sfeer verder versterkt. 'Crawling King Snake' is een van de meest iconische nummers van The Doors en wordt nog steeds beschouwd als een klassieker binnen het bluesrockgenre. Het nummer heeft ook talloze artiesten geïnspireerd en gecoverd, waardoor het een blijvende invloed heeft gehad op de muziekwereld.
Summer's Almost Gone
"Summer's Almost Gone" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album Waiting for the Sun uit 1968. Het nummer heeft een melancholische sfeer en gaat over het einde van de zomer en het naderende afscheid van warme dagen en zorgeloze tijden. De compositie van het nummer is opvallend vanwege de introspectieve tekst en de dreigende orgelklanken van Ray Manzarek. De stem van zanger Jim Morrison draagt bij aan de sombere sfeer van het nummer, terwijl de gitaar van Robby Krieger een subtiele toevoeging vormt. "Summer's Almost Gone" is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar wordt door fans vaak gewaardeerd vanwege de poëtische teksten en de melancholische sfeer die het oproept. Het nummer is een reflectie op vergankelijkheid en het verstrijken van de tijd, en is daarmee een van de meer introspectieve nummers van de band.
Wild Child
'Wild Child' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors. Het nummer maakt deel uit van hun album uit 1969, genaamd "The Soft Parade". Het thema van het nummer gaat over vrijheid en rebellie, met de nadruk op het losbreken van de beperkingen van de samenleving. De tekst beschrijft een persoon die zichzelf beschouwt als een wilde en ongetemde geest, die niet gebonden is aan de normen en regels van de maatschappij. De compositie van het nummer is kenmerkend voor The Doors, met de hypnotiserende stem van zanger Jim Morrison, de psychedelische keyboardklanken van Ray Manzarek, de rauwe gitaren van Robby Krieger en de dynamische drums van John Densmore. Het nummer bevat ook een opvallend saxofoonintermezzo dat de wildheid van het nummer versterkt. 'Wild Child' is een van de minder bekende nummers van The Doors, maar het blijft een favoriet onder fans vanwege de energieke en rebelse sfeer die het uitstraalt. Het is een krachtig nummer dat de luisteraar meeneemt op een avontuurlijke reis naar de grenzen van vrijheid en wildheid.
L'America
'L'America' is een nummer van de legendarische Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album 'L.A. Woman' uit 1971. Het nummer heeft een rauwe en krachtige sound, met sterke invloeden van blues en rockmuziek. De tekst van het nummer verkent thema's als de duistere kant van de Amerikaanse samenleving en de verleidingen van het stadsleven. Het nummer roept een gevoel van onrust en spanning op, met zijn intense instrumentatie en lyrische inhoud. De compositie van 'L'America' is dynamisch en meeslepend, met een opvallende gitaarriff en krachtige zang van frontman Jim Morrison. Het nummer bevat ook indrukwekkende orgelsolo's van Ray Manzarek, die het nummer een unieke en gedenkwaardige sound geven. 'L'America' is een van de meest krachtige en meeslepende nummers van The Doors, en blijft een favoriet onder fans van de band. Het nummer is een iconisch voorbeeld van de creatieve en innovatieve benadering van rockmuziek door The Doors, en blijft een belangrijk onderdeel van hun erfenis.
Land Ho!
'Land Ho!' is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors, afkomstig van hun album Morrison Hotel uit 1970. Het nummer heeft een duidelijke maritieme thema, met teksten die verwijzen naar zeilen en avontuur op zee. De compositie van het nummer bevat kenmerkende elementen van de muziek van The Doors, zoals de karakteristieke stem van zanger Jim Morrison, het orgelspel van Ray Manzarek en de bluesy gitaarriffs van Robby Krieger. Het nummer heeft een energieke en opzwepende sfeer, die perfect past bij het thema van reizen en ontdekken. Een interessant feit over 'Land Ho!' is dat het nummer oorspronkelijk was bedoeld voor het album The Soft Parade, maar uiteindelijk werd uitgebracht op Morrison Hotel. Het nummer werd nooit uitgebracht als single, maar blijft populair onder fans van The Doors vanwege zijn catchy melodie en opwindende vibe.
The Doors